Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Σαρλότ Μπροντέ - Δανειστική βιβλιοθήκη

Λίγα  λόγια  για  τη  συγγραφέα  Σαρλότ   Μπροντέ
                                                                                                                                              
      Η  Σαρλότ  Μπροντέ γεννήθηκε το 1816 στο Γιορκσάιρ  στην Αγγλία. Ο πατέρας της ήταν  κληρικός. Η οικογένειά της περιλάμβανε έξι παιδιά. Η μητέρα  της και οι δυο μεγαλύτερες αδερφές της πέθαναν, όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή κι έτσι μπήκε εσωτερική σ’ ένα σχολείο στη Βόρεια Αγγλία, όπου οι συνθήκες διαβίωσης ήταν πολύ δυσάρεστες. Τέλειωσε τις σπουδές της στις Βρυξέλλες και έγινε δασκάλα.
      Έγραψε τη  «Τζέην  Έϋρ» το 1847 και μ’ αυτή έγινε γνωστή ως συγγραφέας.
      Άλλα έργα της είναι τα Shirley(1849) και  Villette(1853).
      Το κύριο θέμα σ’όλα τα μυθιστορήματά της είναι οι εμπειρίες και ο τρόπος ζωής των γυναικών στην παλιά βικτωριανή Αγγλία, σύμφωνα και με τις εμπειρίες που αποκόμισε η ίδια στη ζωή της.
      Πέθανε το 1855, λίγο πριν φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί.


      Επιμελήθηκε  ο  μαθητής  της  Β΄ Τάξης : Βασίλειος  Ζγούρος.



                                                      JANE   EYRE



       Όταν ο πατέρας της Τζέην Έϋρ πέθανε, εμπιστεύτηκε τη μικρή του  κόρηΤζέην στην  θεία της ,   κα Ρηντ,  για να τη μεγαλώσει. Εκείνη πήρε τη μικρή στο σπίτι της, στο Gateshead, όπου ζούσε  μαζί
με τα παιδιά της. Εκεί όμως η Τζέην δε ζούσε καλά. Όλη η οικογένεια Ρηντ της φερόταν απάνθρωπα, έχοντας την μετατρέψει σε υπηρέτρια του σπιτιού και δεν της αναγνώριζαν ποτέ κανένα δικαίωμα…
       Μια μέρα, μετά από άγριο καυγά ανάμεσα στη Τζέην και στον ξάδερφό της Τζον Ρηντ, η κα Ρηντ αποφάσισε να στείλει τη Τζέην στο Lowood School, ένα ειδικό σχολείο όπου θα μάθαινε πειθαρχία!...
       Το Lowood School ήταν ένα ορφανοτροφείο, όπου κάποιοι φιλάνθρωποι έδιναν χρηματικά ποσά,για να ζούνε εκεί τα ορφανά παιδιά. Είχε επίσης και δασκάλους που μάθαιναν γράμματα στα παιδιά, αλλά ήταν όλοι τους πολύ αυστηροί και φερόταν στα παιδιά με το χειρότετρο τρόπο!...Έτσι όλα τα παιδιά μεγάλωναν εκεί φοβισμένα, υπακούοντας στις εντολές των μεγαλυτέρων τους…
       Στο σχολείο αυτό η Τζέην γνώρισε την Έλεν Μπαρνς, με την οποία έγιναν οι καλύτερες φίλες και την κα Τεμπλ, που ήταν η μοναδική καλή δασκάλα, η οποία αγαπούσε πραγματικά τις μαθήτριές της, τους φερόταν ανθρώπινα και τις βοηθούσε όσο μπορούσε. Η  Έλεν Μπαρνς όμως ήταν πολύ άρρωστη και λίγους μήνες μετά πέθανε…Εκτός απ’αυτήν όμως, την ίδια χρονιά πέθαναν πολλές άλλες μαθήτριες κι έτσι μια ομάδα φιλάνθρωπων ανέλαβε τη διεύθυνση του σχολείου, δίνοντας αρκετή τροφή και τα κατάλληλα ρούχα στις μαθήτριες, κάτι που δεν είχε κάνει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης, καταχρώμενος τα χρήματα του σχολείου!...
       Μεγαλώνοντας η Τζέην έγινε δασκάλα στο σχολείο, αλλά έμεινε εκεί μέχρι που η κα Τεμπλ έφυγε για να παντρευτεί. Τότε η Τζέην ζήτησε δουλειά ως γκουβερνάντα στο Thornfield Hall, στο οποίο ιδιοκτήτης ήταν ο κος Ρότσεστερ, που προσέλαβε τηνΤζέην για να προσέχει και να διδάξει την κηδεμονευομένη του Αντέλ. ΗΑντέλ ήταν κόρη μιας τραγουδίστριας της όπερας, την οποία είχε ερωτευτεί ο κοςΡότσεστερ, αλλά τον είχε εγκαταλείψει, αφήνοντας στην κηδεμονία του τη μικρή Αντέλ, που τη μεγάλωνε σαν δικό του παιδί…

        Στο Thornfield Hall όμως, η Τζέην ένιωθε πολύ παράξενα…Όταν ρωτούσε την οικονόμο για διάφορα πράγματα, αισθανόταν πως δεν της έλεγε όλη την αλήθεια, αλλά πως έκρυβε κάποια μυστικά!
Παράλληλα άκουγε παράξενους θορύβους, ιδιαίτερα τις νύχτες, θορύβους που έμοιαζαν με άγρια γέλια, ή με ουρλιαχτά άγριων ζώων…Όταν ρωτούσε γι’ αυτά, της έλεγαν πως δεν ήταν κάτι σημαντικό και πως οφείλονταν σε εφιάλτες που έβλεπαν οι υπηρέτες στον ύπνο τους…Ένα βράδυ ξύπνησε μετά από μια τέτοια κραυγή και είδε πως το δωμάτιο του κου Ρότσεστερ είχε πάρει φωτιά! Τον ξύπνησε τρέχοντας, σώζωντάς του τη ζωή την τελευταία στιγμή…                                                                                                                                                  
        Μερικούς μήνες μετά η Τζέην έλαβε ένα μήνυμα από την ετοιμοθάνατη πλέον κα Ρηντ, η οποία την παρακαλούσε να πάει να την δει. Όταν η Τζέην έφτασε στο Gateshead, η κα Ρηντ, αφού της ζήτησε συγγνώμη για ό,τι της είχε κάνει, της παρέδωσε ένα γράμμα από το θείο της Τζον Έϋρ, σύμφωνα με το οποίο της άφηνε όλη του την περιουσία!! Η Τζέην ήταν πια  πλούσια!!...
         Όταν επέστρεψε στο Thornfield Hall ο κος Ρότσεστερ της ζήτησε να τον παντρευτεί κι εκείνη δέχτηκε. Κατά τη διάρκεια της τελετής όμως, κάποιος κος Μέηζον εισέβαλλε στην εκκλησία, φωνάζοντας πως ο κος Ρότσεστερ ήταν ήδη παντρεμένος με την αδερφή αυτού! Όλοι έμειναν έκπληκτοι, εκτός  απ’ τον κο Ρότσεστερ, ο οποίος θυμωμένος τους οδήγησε όλους πίσω στο Thornfield Hall για να τους παρουσιάσει την πρώτη του γυναίκα.
         Εκείνη ζούσε κλειδωμένη σε μια σοφίτα του σπιτιού, έχοντας τη φροντίδα μιας υπηρέτριας που έμενε μαζί της. Όταν όμως την αντίκρισαν έμειναν όλοι μ’ ανοιχτό το στόμα!...Επρόκειτο για μια τρελή γυναίκα που δεν αναγνώριζε κανέναν, ούτε ακόμη και τον αδερφό της και δεν είχε συμπεριφορά ανθρώπου, αλλά άγριου ζώου. Όρμησε μάλιστα εναντίον του κου Ρότσεστερ και τον δάγκωσε στο μάγουλό του, ματώνοντας τον!...
          Όπως ήταν φυσικό, ο γάμος ματαιώθηκε και η Τζέην, σοκαρισμένη απ’ όλα αυτά, μάζεψε τα πράγματά της και το ίδιο βράδυ έφυγε κρυφά απ’ το ThornfieldHall. Περιπλανήθηκε για κάποιες μέρες πολύ μακριά, έχοντας πάρει λίγα χρήματα μαζί της, κοιμώμενη κάποια βράδια μέσα στο δάσος. Φτάνοντας  σ’ένα χωριό, προσπάθησε να βρει μια δουλειά, αλλά δεν τα κατάφερε. Κουρασμένη και πεινασμένη έφτασε έξω απ’το σπίτι ενός πάστορα. Εκείνος τη λυπήθηκε και την πήρε στο σπίτι του, όπου έμενε με τις δυο αδερφές του. Μαθαίνοντας πως υπήρξε δασκάλα και γκουβερνάντα, της πρόσφερε την κενή θέση δασκάλας που υπήρχε στο σχολείο του διπλανού χωριού. Έτσι  η Τζέην βρέθηκε ξανά να κάνει μια καινούρια αρχή στη ζωή της…
          Η Τζέην  επισκεπτόταν συχνά τον πάστορα και τις αδερφές του, γιατί τους αισθανόταν ως πραγματική της οικογένεια. Κάποια στιγμή ο πάστορας της αποκάλυψε πως θα εγκαταλείψει την Αγγλία για να πάει ως ιεραπόστολος στην Ινδία! Της ζήτησε μάλιστα να τον παντρευτεί και να πάει μαζί του, για  να τον βοηθάει στη δουλειά του. Η Τζέην όμως, όντας ερωτευμένη ακόμη με τον κο Ρότσεστερ, αρνήθηκε να τον παντρευτεί κι εκείνος θυμωμένος έφυγε μόνος για την ιεραποστολή.
Η Τζέην συνέχισε να ζει μόνη της στο χωριό. Μια μέρα αισθάνθηκε ένα έντονο συναίσθημα ανησυχίας και νόμισε πως ο άνεμος φώναζε τ’όνομά της!...Αμέσως ένιωσε πως κάτι κακό πρέπει να είχε συμβεί στον κο Ρότσεστερ και την επόμενη μέρα έφυγε από το χωριό, για να γυρίσει πίσω στο Thornfield Hall!.
         Φτάνοντας εκεί είδε απελπισμένη πως το σπίτι ήταν πλέον ένα καμμένο και κατεστραμμένο ερείπιο!! Γύρισε στο διπλανό χωριό και ρώτησε τον πανδοχέα τι είχε συμβεί. Έτσι έμαθε πως η τρελή κα Ρότσεστερ είχε βάλει φωτιά στο σπίτι και είχε καεί μέσα σ’ αυτήν…Ο κος Ρότσεστερ, προσπαθώντας να σώσει όσους  ήταν μέσα στο σπίτι, εγκλωβίστηκε στη φωτιά, αλλά κατάφερε να γλιτώσει, χάνοντας όμως την όρασή του!...Έτσι πήγε να ζήσει στο Ferndean, ένα παλιό αρχοντικά, μαζί μ’ έναν γέρο υπηρέτη του και τη γυναίκα του. Η Τζέην έτρεξε αμέσως να τον βρει και του πρότεινε να παντρευτούν και να ζήσουν εκεί, έχοντας κοντά τους και την Αντέλ, η οποία φοιτούσε στο σχολείο ενός διπλανού χωριού.                                                                                                                                       -2-




       Δυο χρόνια μετά, με τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού, η όραση του κουΡότσεστερ άρχισε να επανέρχεται σταδιακά, κάνοντας τους πολύ ευτυχισμένους.
         Είχε έρθει πια ο καιρός να ζήσουν τη ζωή που είχαν ονειρευτεί πολλά χρόνια πριν…



                                                                 ΤΕΛΟΣ



Την  περίληψη  του  έργου  επιμελήθηκαν  οι  μαθητές  της  Β΄  Τάξης :
Μαρτινόπουλος  Σπύρος, Τσιγάρας  Γεώργιος, Μωυσιάδης  Απόστολος 






Την  επίβλεψη  της  εργασίας  και  την  τελική  επιμέλεια  της  περίληψης  είχε  η καθηγήτρια
                 
                Μουλά  Ελισσάβετ     ΠΕ03 Μαθηματικός   





       Σχολικό  έτος    2013-2014                                    
       ΕΠΑΛ    ΔΕΣΚΑΤΗΣ


Λίγα  λόγια  για  τα  ήθη  της  εποχής  

       Μέσα  από  την  ιστορία  της  Τζέην  Έυρ , που  θα  μπορούσε  κάποιος να  χαρακτηρίσει  ως  αυτοβιογραφική  της  συγγραφέως  Σαρλότ  Μπροντέ , βλέπουμε  τα  ήθη της  εποχής  εκείνης…
       Ένα  ορφανό  κορίτσι  μπορούσε  εύκολα  να  γίνει  αντικείμενο εκμετάλευσης  από  τους  συγγενείς  τουοι  οποίοι  καταχρώνταν  ατιμωριτί την  όποια  περιουσία  μπορούσε  αυτό  να  έχει  από  τους  γονείς  του  και μετέτρεπαν  το  κορίτσι  σε  υπηρέτρια  του  σπιτιού  τους, στερώντας  του  το δικαίωμα  της  μόρφωσης  και  της  καλής  ζωής…




         Σε  όλο  το  έργο  βλέπουμε  πως  η  θέση  της  γυναίκας  εκείνη  την εποχή  ήταν  περιορισμένη,  κυρίως  στο  σπίτι  όπου  ζούσε  ή  εργαζόταν .Οι  γυναίκες  δεν  έφταναν  ποτέ  σε  υψηλά  αξιώματα,  και , όταν  δεν ανήκαν  στην  πλούσια  τάξη,  δεν  μορφώνονταν και  συνήθως    ασκούσαν κατώτερα  επαγγέλματα, όπως  της  υπηρέτριας, της  μαγείρισσας, της γκουβερνάντας  και  πολύ  σπάνια  της  δασκάλας  σε  κάποιο  μικρό σχολείο  κάποιου  χωριού.

          Δεν  υπήρχε  ο  θεσμός  του  διαζυγίου  για  κάποιο  ζευγάρι  που  δεν ήθελε  πια  να  συζεί  κι  έτσι  οι  άνθρωποι  αναγκάζονταν  να  ζουν  κάποιες φορές  συμβατική  ζωή, υπομένοντας  την  καθημερινότητά τους, μέχρι  να πεθάνει  ο  ένας  από  τους  συζύγους, ώστε  να  μπορέσει  ενδεχομένως  ο άλλος  να  συνεχίσει  τη  ζωή  του, κάνοντας  ένα  δεύτερο  γάμο. Ανακαλύπτοντας
η  Τζέην  την  πρώτη  σύζυγο  του  κου  Ρότσεστερ, αναγκάστηκε  να  τον εγκαταλείψει,  ξέροντας  πως  δε  θα  μπορούσε  ποτέ  να  γίνει  σύζυγός  του.

           Τέλος  βλέπουμε  πως  δεν  υπήρχε  η  κατάλληλη  υποδομή  και φροντίδα  για  τους  αρρώστους  και  τα  άτομα  με  ειδικές  ανάγκες.Αντιθέτως  ένας  άρρωστος  άνθρωπος, όπως  για  παράδειγμα  η  τρελή  κα Ρότσεστερ,θεωρούνταν  στιγματισμένος,  και  κανείς  δεν  ήθελε  να  έχει την  όποια  επαφή  μαζί  του. Απομόνωναν  λοιπόν  πολλές  φορές  τέτοιους ανθρώπους  σε  υπόγεια  ή  σε  σοφίτες,  εμποδίζοντάς  τους  να  έχουν επαφές  με  τον  έξω  κόσμο  και  αναγκάζοντάς  τους  να  ζουν  σαν  τα  ζώα. Αισθάνονταν  δε  τεράστια  ντροπή  που  τύχαινε  να  είναι  συγγενείς τέτοιων  ανθρώπων  και  συχνά  τους  έκρυβαν, ώστε  να  μη  γίνεται γνωστή  η  ύπαρξή  τους  Ο  κος  Ρότσεστερ  κρατούσε  φυλακισμένη  στη σοφίτα  την  πρώτη  του  σύζυγο  και  κανείς  δε  γνώριζε  στο  χωριό  πως ήταν  ήδη  παντρεμένος…

           Πολλά  από  αυτά  τα  ήθη ,δυστυχώς,  υπάρχουν  και  στις  μέρες μας, σε  μια  εποχή  τεράστιου  πολιτισμού  και  ανώτερης  μόρφωσης!!  Θα μας  δείχνουν  πάντα  ότι  ο  άνθρωπος  προήλθε  από  τα  ζώα και ότι,δυστυχώς, δε  θα  μπορέσει  ποτέ  να  αποβάλλει  τα  άγρια  ένστικτα που  κληρονόμησε  από  αυτά…