Τα περιστατικά αυτά εμφανίζονται κατά κύριο λόγο στο δημοτικό και το γυμνάσιο ενώ φαίνονται να ελαχιστοποιούνται στο λύκειο. Οι έρευνες ισχυροποιούν την υπόθεση ότι το 50% των μαθητών δεν το γνωστοποιούν πουθενά, ενώ το άλλο 50% το αναφέρουν σε φίλους τους και όχι στους γονείς η τους εκπαιδευτικούς. H Ενδοσχολική βία ορίζεται ως η απρόκλητη, εσκεμμένη και συστηματική χρήση λεκτικής και σωματικής βίας με σκοπό την επιβολή αλλά και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους εντός και εκτός του σχολικού περιβάλλοντος. Οι μαθητές θύματα εμφανίζονται συνήθως με μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας: χαμηλή αυτοεκτίμηση, έλλειψη ικανότητας επίλυσης προβλημάτων, σημάδια κατάθλιψης και συναισθηματικών προβλημάτων, φοβίες, αίσθημα μοναξιάς. Επίσης, τα παιδιά που φαίνονται να είναι κάπως «διαφορετικά» από συνομήλικους τους για παράδειγμα τα παχύσαρκα, αυτά που φοράνε γυαλιά, είναι καινούρια στο σχολείο ή δεν ακολουθούν το «ρεύμα» του σχολείου φαίνονται να είναι πιθανά θύματα. Βιώνουν θυμό, ντροπή και φόβο γιατί δεν είναι ικανά να αντιδράσουν με αποτέλεσμα να ξεσπούν σε άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος. Από την άλλη τα παιδιά ή οι ομάδες παιδιών που φέρονται ως θύτες παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων:
Η 15η Φεβρουαρίου ορίστηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά (ICCCPO), για την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνο).